Ik weet al een tijdje niet meer zo goed wat er aan de hand is. Wil ik bloggen? Ik heb wel vaker last van gehad van die vraag, maar de laatste tijd vraag ik het me echt steeds meer af: wil ik bloggen? Heb ik er wat aan? Heeft een ander er wat aan? Is er wel een ander? Ik bedoel: de bezoekersaantallen van dit blog zijn ook niet echt om over naar huis te schrijven.
Misschien is het arrogant, maar ik heb nog steeds het idee dat ik soms iets te vertellen heb waar anderen wat aan kunnen hebben, waar de wereld een beetje beter of mooier van kan worden. Wat ik schrijf heeft namelijk praktisch altijd te maken met iets wat ik leerde. Dingen waarvan ik het idee heb dat anderen er ook wat aan kunnen hebben, juist omdat ik zelf ervaren heb hoe lastig het soms is zonder die ander kennis.
Neem nou de manier waarop tegenwoordig omga met mijn bipolaire stoornis. Dat helpt mij enorm en misschien kan het anderen ook helpen. Daarom moest ik dat wel publiceren. Juist omdat het mij zo goed helpt én omdat ik het inmiddels in vijftien boeken over bipolaire stoornissen níét heb kunnen vinden.
Dat zou kunnen betekenen dat ik het zelf heb bedacht, al denk ik meer dat ik juist wat dingen van anderen geleerd heb die ik heb gecombineerd tot iets nieuws. Hoe het ook in elkaar steekt, maakt wat mij betreft niet zo veel uit. Ik wilde mijn kennis laten controleren via het expertpanel van PsychoseNet.nl en creëerde zo de kans het artikel ‘Ik kreeg meer controle over mijn bipolaire stoornis – signaleringsplan‘ te schrijven op hun site. Voor mijn gevoel was dat op dat moment de beste manier waarop ik lotgenoten kon helpen.
Vrij naar de Beatles zou je namelijk kunnen zeggen dat ik twice the man I used to be ben. Zo voel ik dat althans soms, zeker als mezelf vergelijk met depressieve periodes na een manie. Dat is geen lolletje en juist daarom zoek ik impact voor wat ik schrijf. En kan het hier wat rustiger zijn.
~~~