In deze gewoonte ben ik wel consequent.
Consequent blijven bloggen: ik heb er moeite mee. Dat is iets wat een regelmatige bezoeker van dit blog ongetwijfeld ook opvalt. Mijn meest recente blogpost dateerde van 18 februari, dat is dus al even geleden. Maar ik merk dat het weer begint te kriebelen. Schrijven vind ik veel te leuk om het niet te doen. En nu wil het feit dat er op dit blog geen nieuwe posts zijn verschenen, niet zeggen dat ik niet heb geschreven. Ik heb toch nog behoorlijk wat geschreven, maar daarover op een later moment meer. Als ik voor die tijd tenminste mijn blog niet alweer op pauze heb gezet.
Dat ben ik niet van plan. Het idee dat ik nu heb, is om elke werkdag een kort stukje te schrijven over dingen die me bezig houden. Meer specifiek wil ik aan het begin van de ochtend schrijven en aan het begin van de avond publiceren. Dat geeft me iets meer tijd om na te denken: wil ik dit nu echt publiceren? Deze blogpost is overigens een uitzondering op de regel want die schreef ik grotendeels al op zaterdag.
Een van de onderwerpen waar ik het waarschijnlijk over ga hebben, zijn gewoontes. Daar heb ik natuurlijk al behoorlijk veel over geschreven, maar het het toepassen van dagelijkse gewoontes heeft me de afgelopen jaren zo enorm geholpen dat het hernieuwde aandacht verdient. Vandaar ook mijn voornemen om regelmatig te posten, zodat het een gewoonte kan worden. Misschien wil ik wel uitzoeken hoe het staat met de rol van gewoontes in de zorg voor mensen met een bipolaire stoornis. Ik durf wel te stellen dat in mijn eigen behandeling dagelijkse gewoontes veel te weinig aandacht kregen. Want juist door het toepassen van dagelijkse gewoontes, kreeg ik eindelijk vat op de manieën die jarenlang regelmatig terugkeerden en die altijd gevolgd werden door een depressie.
Altijd? Nee, in januari vorig had ik dankzij dagelijkse gewoontes zo veel inzicht in mijn manieën dat ik meteen duidelijkheid had over het het hoe, wat en waarom van de manie. Hierdoor slaagde ik erin een depressie kon vermijden. Een depressie die wel anderhalf jaar had kunnen duren, weet ik uit ervaring.
Het rare is dus dat ik me niet herinner dat de ggz mij ooit heeft gewezen op het belang van dagelijkse gewoontes bij het omgaan met een bipolaire stoornis. Dat maakt me nieuwsgierig. Hoe zit dat voor anderen? Valt daar nog een wereld te winnen?
Maar ik heb ook het gevoel dat er voor mij nog veel meer in het vat zit. En van die zoektocht wil ik misschien wel verslag gaan doen. Voor mezelf: als stok achter de deur, maar misschien hebben jullie er als lezer wat aan.
De tijd of de gewoonte zal het leren.
~~~
Afbeelding van Daniel Reche via Pixabay